บันทึกสะท้อนการเรียนรู้ครั้งที่ 3

สิ่งที่ได้รับจากการเรียนรู้

เรื่องสื่อสารด้วยการเขียน
               การเขียน คือ การถ่ายทอดความรู้ ความคิด ความรู้สึก ของผู้ส่งสารออกเป็นลายลักษณ์อักษร เพื่อให้ผู้อ่านทำความเข้าใจสนองได้ตามจุดประสงค์
                วันนี้ดิฉันได้เรียนรู้เกี่ยวกับการสื่อสารด้วยภาษาเขียน ลักษณะของภาษาเขียนมี ภาษาปาก ภาษากึ่งทางกลาง ภาษาทางการ ความหมายเดียวกันแต่ใช้ระดับภาษาต่างกัน เช่น ภาษาปาก รถเครื่อง ,ภาษากึ่งทางการ มอเตอร์ไซต์,ภาษาทางการ รถจักรยานยนต์  การใช้คำที่เขียนเหมือนกัน แต่เมื่อคำเหล่านี้ไปวางอยู่ในประโยคต่างกัน หน้าคำกริยา หลังคำกริยา อาจทำให้คำนั้นเปลี่ยนความหมายได้  ได้เรียนรู้เกี่ยวกับ คำที่มีความหมายคล้ายกัน  ลักษณนาม คำเชื่อม คำในสำนวน คำราชาศัพท์ รวมไปถึงการใช้คำที่ไม่เป็นแบบแผนมีคำสแลง คำซ้ำ คำอุทาน ตัวย่อ เป็นต้น

ความรู้ใหม่ที่ได้รับ 

          -กริยา ใช้กับคำที่แสดงอาการของนามและสรรพนาม  ,กิริยา ใช้กับพวกที่แสดงออกมาทางการกระทำ มารยาท
          -ปราณี จะใช้กับชื่อคน , ปรานี จะใช้กับความสงสาร
          -คำว่านิสิตกับนักศึกษา นิสิตคือผู้ขออาศัย ส่วนมากจะอาศัยในมหาวิทยาลัย เพราะเดินทางไม่สะดวก หรือขึ้นอยู่กับการบัญญัติของมหาวิทยาลัย ,นักศึกษา คือ ผู้ไม่ได้ขออาศัย
          -ตัว t ขึ้นต้น จะใช้ ท แต่ถ้าเมื่อไรที่ตัว t สะกด จะเป็น ต

ข้อเสนอแนะ

         การเขียนภาษาเขียนเป็นภาษาปาก ควรนึกถึงกาลเทศะในการเขียน การเขียนสำคัญกับเรามานานแล้วตั้งแต่ยังไม่มีเทคโนโลยี ก็จะใช้การเขียนจดหมายเพื่อสื่อสารกัน ให้เข้าใจ แต่ปัจจุบันเราเริ่มมีเทคโนโลยีเข้ามาใกล้ตัวมากขึ้นเพื่อให้ติดต่อสื่อสารกันอย่างรวดเร็ว แต่ใช้ว่าการสื่อสารการเขียนจะลดน้อยลง เพราะว่าการใช้ ไลน์ แชท อีเมล ล้วนใช้การเขียนทั้งนั้น แต่เราก็ควรเขียนให้ถูกต้องตามแบบแผนเพื่อรักษาภาษาไทยแบบถูกต้องไว้ค่ะ



นางสาวสุอังคณา เฟื่องฟู รหัส 55113400197 ตอนเรียน D1